تعاريف و مفاهيم

شهر: منظور از شهر، هر يك از نقاط جغرافيايي است كه داراي شهرداري باشد.

منطقه : عبارت است از محدوده درون شهري كه شامل چندين محله (ناحيه) مي گردد.

محدوده قانوني: شامل بخش هايي از شهر مي گردد كه بر اساس كاربري مصوب طرح تفضيلي پس از اخذ پروانه ساختمان از شهرداري قابل ساخت و ساز مي باشد.

حريم: به بخش هايي از شهر گفته مي شود كه ساخت و ساز صرفا در چهارچوب ضوابط خاص و يا كاربري تعيين شده در طرح تفضيلي شهر مشخص شده است. لازم به ذكر است كه محدوده و حريم شامل مجموع محدوده قانوني و حريم مي ­باشد.

آبادي (نقطه روستايي): آبادي محدوده اي است واقع در يك دهستان، با حدود ثبتي يا عرفي مستقل و خارج از محدوده شهرها يا آبادي ديگر كه به دليل وجود فعاليت انسان در تمام يا بخشي از آن، قابل تشخيص و معمولاً داراي نام خاصي است آبادي يك نقطه جغرافيايي محسوب ميشود و شامل اراضي كشاورزي و يا غير كشاورزي و اماكن محل فعاليت يا سكونت انسان است. آبادي ممكن است يك ده، يك مزرعه، يك مكان، يك معدن و امثال آن باشد.

ايستگاه سينوپتيك(ايستگاه هوا گذاري همزمان): ايستگاهي است كه در آن عوامل مختلف جوي از قبيل درجه حرارت، مقدار و نوع ابر، مقدار بارندگي و ..... براساس دستورالعمل هاي مشخص در راس ساعات معين (به طور همزمان در سراسر جهان) اندازه گيري ، ثبت و به ساير مراكز هواشناسي مخابره مي شود.

حداقل مطلق : عبارت است از پايين ترين درجه حرارت در يك دوره مشخص ( 24 ساعت ، ماه ، سال)

حداكثر مطلق : عبارت است از بالا ترين درجه حرارت در يك دوره مشخص ( 24 ساعت ، ماه ، سال)

رطوبت نسبي: مقدار هواي تر موجود در يك واحد حجم از هواي معمولي است .

شاخص آلودگي هوا (AQI ):اين شاخص معياريست كه غلظت تركيبات مختلف آلاينده موجود در هوا نظير منوكسيد كربن- دي اكسيدگوگرد- تركيبات نيتروژن- ازن و ذرات معلق را كه داراي حدود مجاز متفاوت با واحدهاي مختلف ميباشند را تبديل به يك عدد بدون واحد كرده و وضعيت آلودگي هوا را بصورت كيفي در شش سطح پاك- سالم - ناسالم– بسيار ناسالم- خطرناك و بحراني نمايش مي دهد.

AQIمقدار	وضعيت هوا
50 - 0	پاك
100 - 51	سالم
150 - 101	ناسالم
200 - 151	بسيار ناسالم
300-201	خطرناك
بالاتر از300	بحراني

پارك شهري: وسعت اين پارك ها بيشتر از 10000 مترمربع است. اين پارك ها به منظور ايجاد تنوع و فاصله بين ساختمان­هاي شهري و تمركز فضاي سبز بين آنها جهت تغيير طبيعي هواي آلوده احداث مي شود و و داراي زمين بازي و ساير خدمات عمومي مي باشد.

پارك محله اي: وسعت اين پارك ها كمتر از 10000 مترمربع است كه با وسعت كم و قابليت دسترسي زياد مي باشند و زمين بازي از جمله امكانات اين پارك هاست.

پارك همسايگي: فضاهاي سبز با وسعت كمتر از 1500 متر مربع بوده كه اين پارك ها به عنوان يك فضاي نيمه خصوصي در رابطه مستقيم با مجتمع هاي مسكوني قرار دارد و غالبا داراي امكانات رفاهي و مبلمان شهري مي باشد.

پارك هاي جنگلي: به پاركهايي گفته مي شود كه در حاشيه شهر باشند و حداقل امكانات و مبلمان شهري و گياهان پوششي به ويژه چمن را دارا هستند. عموماً كاربري شهري نداشته و بيشتر تأثيرات زيست محيطي دارند.

رفيوژ خيابان: قطعات فضاي سبز درون خيابانها به صورت پيوسته و طولي كه مسير ترافيكي را از هم جدا مي كند.

قطعات پراكنده فضاي سبز : فضاهاي سبزي كه فاقد امكانات تاسيسات رفاهي و مبلمان شهري باشد كه شامل 1- توده درختكاري 2- توده غير درختكاري مي باشد.

فضاي سبز حاشيه انهار: به فضاي سبزي اطلاق مي شود كه از محل داغ آب نهر شروع شده و حداكثر معادل حريم نهر برابر با ضوابط طرح تفصيلي ادامه مي يابد.

كمربند سبز: كمربند سبز در پيرامون شهر براي تعيين حدود شهر، كنترل گسترش شهر، جلوگيري از رشد بي رويه و به هم خوردن تناسب ساخت مورفولوژي شهر ايجاد مي شود.

جزاير ترافيكي : قطعات فضاي سبز كه جداكننده باندهاي عبوري ترافيكي است كه به صورت اشكال منظم و نا منظم مي­باشد و شامل 1- توده درختكاري 2- توده غير درختكاري ( لچكي) 3-فضاي سبزميادين است.