تعاریف و مفاهیم
آزاد راه: راهی است که در تمام طول آن ترافیک دو طرف به طور فیزیکی از یکدیگر جداست و جریان ترافیک در آن بدون وقفه (آزاد) است و تقاطع همسطح در آن وجود ندارد.
بزرگراه:راهی است که ترافیک دو طرف آن به طور فیزیکی از یکدیگر جداست و در طولهای قابل ملاحظه ای از آن میتوان جریان ترافیک را پیوسته فرض کرد، بزرگراه میتواند معدودی تقاطع همسطح داشته باشد، به شرطی که فاصله تقاطع ها از یکدیگر زیاد (بیش از حدود دو و نیم کیلومتر) باشد.
راه شریانی: راهی است که در طراحی و بهره برداری از آن به جابجایی و دسترسی وسایل نقلیه موتوری برتری داده می شود. برای رعایت این برتری حرکت پیاده ها از عرض خیابان کنترل میشود.
خیابان های محلی: خیابانی است که در طراحی و بهره برداری از آن نیازهای وسایل نقلیه موتوری، دوچرخه سوار و پیاده با اهمیت یکسان رعایت می شود. برای رعایت حال پیاده و دوچرخه سوار، سرعت وسایل نقلیه موتوری در این خیابان ها، پایین نگه داشته میشود.
رمپ و لوپ:تبادلهای بین شبکه بزرگراهی میباشند.
تقاطع مجهز به سیستم هوشمند: تقاطعهایی که مجهز به شناسگر بوده و کنترل ترافیک آن با استفاده از الگوریتمهای هوشمند بر اساس خودروهای موجود در تقاطع و ازدحام ترافیکی تشخیص داده شده، انجام میشود.
تقاطع مجهز به سیستم کنترل مرکزی: تقاطعهایی که از محل مرکز مدیریت و کنترل ترافیک قابل کنترل و برنامه ریزی میباشند. این نقاط بر اساس گزارش های پلیس، دوربینها، اورژانس، آتش نشانی و سایر ارگانهای مرتبط از سرویسهای ویژه کنترلی استفاده مینمایند.
تقاطع مجهز به سیستم نظارت تصویری: نقاطی هستند که دوربین نظارت تصویری در آنها نصب شده و جمع آوری اطلاعات از طریق این دوربین ها در محل مرکز انجام میشود.
اپراتورها و مسئولین مربوط بر اساس تصاویر دریافتی از دوربین، هماهنگی های بین بخشی(پلیس، اتوبوسرانی و ...) کنترل مناسب روی تقاطع یا سایر تجهیزات را به منظور کاهش تاخیر در تقاطع اعمال مینمایند.
پارکینگ عمومی(همگانی): پارکینگی است که استفاده از آن برای همگان آزاد است. استفاده از پارکینگ عمومی ممکن است رایگان یا با دریافت وجه باشد.
فضای پارک حاشیه‌ای : فضای پارک مجاز و برنامه ریزی شدهدر حاشیه ی خیابانها که مورد استفاده وسایل نقلیه قرار میگیرد.
ایستگاه دوچرخه:به جایگاهی گفته میشود که در آن دوچرخه از طرف شهرداری به افراد متقاضی ارائه میگردد.
ضریب سرنشین: متوسط تعداد سرنشین یک نوع وسیله نقلیه.
پسماند تر: مواد غیرقابل استفاده برای شهروندان حاصل از فعالیتهای روزمره شامل باقیمانده مواد خوراکی، سبزی و میوه.
پسماند خشک: مواد غیرقابل استفاده برای شهروندان یا مواد غیرآلی شامل انواع پلیمرهای لاستیک و پلاستیک، کاغذ و مقوا، منسوجات، چرم، شیشه، چوب که درصد مهمی از آنها ارزش بازیافت دارند.
پسماند ساختمانی(نخاله): مواد غیرقابل استفاده برای تولید کنندگان در بخش ساخت و ساز و تعمیرات ساختمان شامل خاک ناشی از خاکبرداری آوار، مصالح ساختمانی تخریب شده و غیرقابل استفاده و ...
کمپوست(Compost): یکی از روش های بازیافت مواد آلی می باشد. ترکیبی از ضایعات مواد آلی (مواد خوراکی و زباله های خانگی)که از طریق تجزیه توسط رشته ای از میکروارگانیزم های محیط گرم و مرطوب و هوازی به خاک غنی شده ای تبدیل می شود که یکی از عالی ترین کودها برای مصارف کشاورزی به شمار می رود.
بتن معمولی: بتنی است که در مصارف عمومی در ساختمان سازی و ... کاربرد دارد. از جمله ویژگیهایش آن است که نمیتواند در تماس مستقیم با خاک باشد، در اصطلاح صنعتی به آن بتن نوع یک نیز میگویند.
بتن ضد سولفات:بتنی است که میتواند در تماس مستقیم با خاک قرار گیرد و بیشتر در مصارفی از قبیل شمعها و پایه ی پلها و قسمتهایی از پروژه که در زیر زمین است به کار میرود. بتنهای نوع دو تا پنج از این نوع میباشند. نوع دو آن برای پروژههای شهری معمولتر است. نوع پنج آن بواسطه ی ویژگیهای خاصش در پروژه های آبی استفاده میشود.
انواع آسفالت: آسفالت(12-0)، (19-0) و ( 25-0)، اندازه دانه بندی مصالح تشکیل دهنده آن به ترتیب کمتر از 12، 19 و 25 میلیمتر میباشد.
سفر: هر حرکتی که با وسیله نقلیه از یک نقطه (مبداء) به نقطه ای دیگر (مقصد) برای انجام کاری یا دستیابی به هدفی انجام گیرد، سفر نامیده می شود.
معمولاً سفر را با توجه به هدف آن به انواع زیر دسته بندی می کنند:
ü سفرهای کاری: سفرهای انجام شده به محل اشتغال افراد مانند کارخانه، فروشگاه و یا یک سازمان اداری.
ü سفرهای خرید: سفرهای انجام شده به موسسات خرده فروشی بدون در نظر گرفتن اندازه یا نوع خرید انجام شده.
ü سفرهای تحصیلی: سفرهای انجام شده توسط دانش آموزان یا دانشجویان به موسسسات آموزشی.
ü سفرهای تفریحی: سفرهایی که برای گذراندن اوقات فراغت انجام می گیرد.